Güzel bir hikaye

Yaşamın en tatsız tarafı sona eriş şeklidir..
Şüphesiz ki yaşamı tersten yaşamak daha güzel,
Hatta mükemmel olurdu.
Nasıl mı?
Cami'de uyanıyorsunuz.
Bir tahta sandık i,çerisinde,
Herkez karşınızda saf tutmuş, iyiliğinize dua ediyor ve tüm haklar helal edilmiş
vaziyette.
Tabuttan doğruluyorsunuz, yaşlı, olgun ve ağırbaşlı olarak.
Herkez etrafınızda, büyük bir itibar, iltifatlar çocuklar torunlar hepsi hazır.
Arabanıza kurulup evinize gidiyorsunuz.
Doğar doğmaz devlet size maaş bağlıyor, aylık veya üç ayda bir maaşınızı alıyorsunuz.
Ne güzel hazır maaş, hazır ev...
Altmışlı yaşlara kadar herkez garanti, huzur içerisinde yaşıyorsunuz.
Sağlığınız gittikçe düzeliyor, kaslar güçleniyor, kuvvetleniyorsunuz.
Birgün çalışmak istiyorsunuz ve işe ilk başladığınız gün size hoş geldin hediyesi
olarak bir plaket ve bir altın kol saati veriliyor patronunuz...
Ve genel müdürlük veya bunun gibi yüksek bir makamdan tecrübeli bir insan olarak işe
başlıyorsunuz.
Herkez karşınızda el pence divan... vücudunuzda bazı hoşa giden hareketler de başlıyor.
Gittikçe zayıflıyor forma giriyorsunuz.
Diğer hormonal aktiviteler artıyor fevkalade... aman ne güzel günler başlıyor...
Derken patron size artık üniversiteye gitsen daha iyi olur diyor.
Bu arada babanız ortaya çıkmış, "fazla çalıştın" diyor "artık eve dön" işi bırak,
okumaya başla, harçlığın benden olsun..." keyfe bakar mısınız?
Okuduğunuz dersler gittikçe kolaylaşıyor.
ekmek elden, su gölden bir dönem başlıyor.
Partiler, diskotekler kızların sayısı artıyor.
Derken anneniz babanız sizi götürüp getirmeye başlıyor, araba kullanma derdide yok
artık...
Günün birinde sizi okuldan da alıyorlar, "evde otur, keyfine bak, oyuncaklarınla
oyna" Diyorlar..
Mamanız ağzınıza veriliyor, zaman zaman altınızı bile temizliyorlar, hatta bu durum
alışkanlık yaratıyor ve hiç tuvalet kullanmamaya başlıyorsunuz.
Derken anneniz bir gün size süt verme kararını alıyor ve başka bir keyif dönemi
başlıyor.
Mama artık her yerde, her an ve en taze şeklinde hazır.
Birgün karanlık ilik ve sıcak bir ortama giriyorsunuz.
Beslenmek için ağzınızı açmaya bile gerek yok, bir kordondan besleniliyor, sıcacık,
yumuşacık, gürültüsüz ve patırtısız bir ortamda yaşıyorsunuz.
Küçülüyor, küçülüyor, ufacık bir hücre halini alıyorsunuz.
Ve bir gün müthiş bir olayla hayatınız bitiyor... ;)
_________________________________________________________________